การเล่นกลางแจ้งมีประโยชน์ในเชิงของการสร้างเสริมเพลย์ คิว (Play Q) หรือความฉลาดทางการเล่น ที่เป็นพื้นฐานในการพัฒนาระดับไอคิวและอีคิวของเด็กๆ มาดูกันเลยว่าจะปล่อยให้เด็กเล่นกลางแจ้งอย่างไรดีจึงจะถูกวิธี และเกิดประโยชน์กับเด็กมากที่สุดในทุกๆ ด้าน
เล่นเลอะ มีค่าเท่ากับ “เรียนรู้”
เวลาที่เด็กได้ออกไปเล่นข้างนอก หลายครั้งคุณพ่อคุณแม่ก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงจนเฝ้าติดตามการเล่นของลูกใกล้ชิดเกินไป เพราะกลัวลูกจะเลอะ หรอได้รับบาดเจ็บกลับบ้าน จริงๆแล้วการเล่นอย่างเต็มที่ไม่กลัวเลอะ เป็นโอกาสของเด็กๆ ในการฝึกฝนจินตนาการและพัฒนาตนเอง คุณพ่อคุณแม่เพียงคอยดูอยู่ห่างๆ และให้คำแนะนำหรือความช่วยเหลือเมื่อจำเป็นก็พอ
เล่นกลางแจ้งแบบ “ไทยๆ”
หลายคนอาจจะลืมไปแล้วว่า เมืองไทยของเรามีการละเล่นกลางแจ้งน่ารักๆ ให้เด็กๆ เลือกเล่นมากมาย อาทิ การตัดก้านของใบกล้วยมาเล่น “ม้าก้านกล้วย” หรือจะเลือกเล่น “ตั้งเต” หรือ “ตาเขย่ง” ที่เริ่มจากการขีดเส้นให้เป็นช่องบนพื้น จากนั้นก็ทอยก้อนหินไปตามช่อง แล้วค่อยๆ กระโดดไปเพื่อเก็บก้อนหินกลับมา ฯลฯ นอกจากจะช่วยให้เด็กได้ออกกำลังกายอย่างเหมาะสมกับวัยแล้ว ยังช่วยอนุรักษ์การละเล่นแบบไทยเหล่านี้สืบต่อไปอีกด้วย
แปลงบ้านให้เป็น “ที่ระบาย”
‘ที่ระบาย’ ที่พูดถึงหมายถึงที่ระบายสี คุณพ่อคุณแม่สามารถส่งเสริมให้ลูกทำงานศิลปะสนุกๆ อยู่กับบ้านพร้อมกับชวนลูกเล่นสนุกๆ กลางแจ้งไปพร้อมกันได้ด้วยวิธีง่ายๆ เช่น ชวนลูกออกไปวิ่งเล่นและเก็บใบไม้ที่ร่วงอยู่หลังบ้าน เอามาทำเป็นวัสดุตัดแปะลงบนกระดาษแล้วระบายสีเล่น นอกจากจะได้งานศิลปะฝีมือลูกตัวน้อยเก็บไว้โชว์เมื่อลูกโตขึ้นแล้ว ยังเป็นการส่งเสริมให้ลูกได้ออกกำลัง แถมยังได้เก็บกวาดใบไม้ให้สนามหญ้าโล่งขึ้นได้ในตัว
เล่นให้สนุกต้อง “ออกนอกบ้าน”
เล่นกลางแจ้งแบบใกล้บ้านกันไปแล้ว ลองพาลูกออกไปเล่นไกลบ้านดูบ้างก็น่าจะดี หากมีวันหยุดติดต่อกันหลายวัน คุณอาจจะลองจัดทริปพาลูกไปเที่ยวทะเลให้เขาได้ออกไปขุดทรายเล่นน้ำริมชายหาด เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง หรือพาลูกไปตั้งแคมป์ในอุทยานแห่งชาติ เปิดโอกาสให้ลูกได้เรียนรู้เรื่องราวของธรรมชาติไปพร้อมกับการออกเดินเท้าและการออกแรงตั้งเต้นท์ร่วมกันกับคุณพ่อคุณแม่ ก็น่าสนุกไปอีกแบบ นอกจากจะได้ออกกำลัง การเดินทางด้วยกันพ่อแม่ลูกยังช่วยกระชับความสัมพันธ์ระหว่างกันในครอบครัวด้วย
อ้างอิง : MGR Online